kongres eucharystyczny

Loading


Strona główna » Aktualności » JAK DOBRZE PRZYGOTOWAĆ SIĘ DO MSZY ŚW.?

Jak dobrze przygotować się do Mszy św.?



Jak pokonać rozproszenia? Co zrobić, aby skupić myśli i wolę na „tu i teraz? Jak (ponownie) zachwycić się Eucharystią i sprawić, żeby spotkanie z Panem było najważniejszym punktem dnia?

Eucharystia buduje Kościół

Katechizm Kościoła Katolickiego wskazuje na wiele aspektów i wymiarów Eucharystii, które zawierają się w bogactwie jej nazw. I tak oprócz słowa „Eucharystia”, możemy powiedzieć: Wieczerza Pańska, Łamanie Chleba, Zgromadzenie Eucharystyczne, Pamiątka Męki i Zmartwychwstania Pana, Najświętsza Ofiara, Święta i Boska Liturgia, Komunia czy wreszcie Msza Święta (por. KKK, 1328-1332). Sobór Watykański II stwierdził: „Liturgia jest szczytem, do którego zmierza działalność Kościoła, i jednocześnie jest źródłem, z którego wypływa cała jego moc” (KL, 10). W innym miejscu dokumentów soborowych czytamy o uczestnictwie wiernych w ofierze eucharystycznej, która jest źródłem i zarazem szczytem całego życia chrześcijańskiego (zob. KDK, 11).  Warto również zastanowić się nad zdaniem, jakie można znaleźć  w encyklice Jana Pawła II „Ecclesia de Eucharistia”. Papież pisze: „Eucharystia buduje Kościół, a Kościół sprawuje Eucharystię”.

Kościół nieprzerwanie sprawuje Eucharystię od niemal 2000 lat. W każdej minucie na wielu ołtarzach świata ma miejsce prawdziwy cud: żywy Bóg przychodzi do człowieka i zaprasza go do uczestnictwa w swoim świętym misterium. Jak sobie pomóc w pełnym i godnym przeżyciu tego niezwykłego wydarzenia?

Nie śpiesz się

Warto przyjść do kościoła kilka minut przed Mszą. W wielu parafiach trwają wtedy wspólnotowe modlitwy, które dedykowane są konkretnym porom dnia lub wynikają z obchodzonego okresu liturgicznego: wypominki za zmarłych, godzinki, różaniec, gorzkie żale, droga krzyżowa, nieszpory. Stanowią one okazję do duchowego przygotowania się, zwrócenia uwagi na to, co święte, transcendentne i wymykające się ludzkiemu pojmowaniu.

Wcześniejsze przyjście do świątyni może mieć też wymiar czysto praktyczny, jak na przykład: zajęcie wolnego krzesła czy wybór ulubionego miejsca, a przede wszystkim uniknięcie spóźnienia. Idąc do kina czy do teatru, lubimy być parę minut  wcześniej. Robimy tak nie tylko dlatego, że nie chcemy, żeby umknęło nam coś ważnego, ale również ze względu na to, aby nie przeszkadzać innym.

Warto w tym miejscu zatrzymać się na chwilę i zadać sobie pytanie: jak często w ciągu minionego roku zdarzyło mi się spóźnić na Mszę św.? Czy spóźniam się na rozmowę o pracę albo na spotkanie z ważną osobą?

Wycisz się

Świat, w którym żyjemy ani na chwilę nie zwalnia swojego szaleńczego biegu. Z każdej strony jesteśmy atakowani informacjami, reklamami, muzyką, hałasem i nowymi propozycjami. Wokół nas toczy się codzienne życie: rozmowy, telefony, kłótnie, zakupy, wyjazdy, dodatkowe aktywności. Świątynia jest strefą ciszy, przestrzenią sacrum, miejscem, w którym Bóg chce spotkać się z człowiekiem. Spróbuj na chwilę zostawić za drzwiami doczesność  i zanurzyć się w innej rzeczywistości, przepełnionej modlitwą, uwielbienie i adoracją. Nie chodzi tutaj o porzucenie siebie i tego, kim się jest, ale o to, co ks. Krzysztof Porosło w książce „Święta codzienność. O liturgii przemieniającej życie” opisuje w następujący sposób: „ Nie da się aktywnie i owocnie uczestniczyć w liturgii, jeśli nie zostanie w nią wszczepione całe moje codzienne życie. I równocześnie nie da się żyć po chrześcijańsku, jeśli moje życie nie będzie ożywione i kształtowane liturgią. Od tego dwuwymiarowego związku zależy wszystko, i w celebracji liturgii, i w życiu według jej ducha”.

Wzbudź intencję

Uczestnictwo w Mszy św. to nie tylko obowiązek wiernego, ale przede wszystkim szansa na osobiste spotkanie z Bogiem i głęboką duchową komunię. Aby to spotkanie było jak najbardziej owocne, warto przyjść z jasno określoną intencją – za bliską osobę, o pomoc w trudnej sytuacji życiowej, podziękowanie za otrzymane łaski czy też ogólną modlitwą za świat. Zgłębianie własnych intencji przed Mszą pomaga w skupieniu i czyni uczestnictwo w liturgii bardziej osobistym doświadczeniem.

Kapłan, całując ołtarz na początku Eucharystii, symbolizuje szacunek i miłość do Chrystusa, który jest obecny w Eucharystii. To moment, w którym warto przedstawić Bogu swoją intencję, włączając się tym samym w sposób bardziej świadomy w celebrację. Podobnie, gdy kapłan zapowiada intencję mszalną, możemy w myślach dołączyć do niej swoje osobiste prośby czy podziękowania, tworząc wspólnotę modlitewną z zebranymi.

Moment przygotowania darów to kolejna wyjątkowa okazja, by w sposób szczególny polecić Bogu nasze intencje. Składając na ołtarzu chleb i wino, które stają się Ciałem i Krwią Chrystusa, możemy symbolicznie składać również nasze osobiste modlitwy i intencje. To czas, aby z całego serca polecić Panu wszystko, co nas trapi, za co jesteśmy wdzięczni lub za kogo chcemy się szczególnie modlić.

Przeczytaj czytania mszalne

Zaznajomienie się z tekstami czytań, psalmów i Ewangelii przed niedzielną celebracją może znacząco wpłynąć na nasze przeżycie liturgiczne. W tym kontekście, komentarze do Słowa Bożego, oferowane przez wielu teologów, biblistów czy duchownych, stają się nieocenionym narzędziem. Dzięki nim możemy nie tylko lepiej zrozumieć kontekst historyczny i teologiczny czytań, ale także odkryć, jak odnoszą się one do naszego życia codziennego.

Różnorodność dostępnych materiałów jest dużą zaletą. W internecie łatwo znaleźć pisane komentarze, nagrania audio, wideo rozważania. Każdy wierny może skorzystać z formy, która najbardziej odpowiada jego potrzebom. Co więcej, dzielenie się przemyśleniami i interpretacjami Słowa Bożego w grupach parafialnych czy wspólnotach może jeszcze bardziej pogłębić nasze rozumienie i doświadczenie liturgii.

Zachęca się więc, aby przed każdą niedzielą poświęcić chwilę na przygotowanie duchowe, czytając i rozważając Słowo. To nie tylko ułatwi zrozumienie przekazu, ale także pozwoli na głębszą rozmowę z Bogiem, który przez swoje Słowo pragnie nas prowadzić, pocieszać i umacniać w codziennym życiu. W ten sposób Liturgia Słowa staje się nie tylko rytuałem, ale prawdziwym spotkaniem z żywym Bogiem.

Eucharystia – centrum dnia

Postanowienie, aby uczestnictwo w Mszy św. było niezmiennym punktem niedzielnego planu jest wyrazem głębokiej świadomości jej znaczenia. To zobowiązanie, które pomaga chrześcijaninowi nie tylko utrzymać, ale również pogłębiać swoją wiarę. Organizowanie pozostałych aktywności wokół Mszy św. podkreśla jej centralne miejsce w życiu wiernych.

Eucharystia, jako najważniejszy punkt dnia, jest przypomnieniem o miłości i poświęceniu Chrystusa, a także o obecności Boga w codziennym życiu. To czas, kiedy wierni mogą zatrzymać się w codziennym biegu, skupić na modlitwie i kontemplacji, czerpiąc z tego źródła duchową siłę.

Czyste serce i post eucharystyczny

Zachowanie postu eucharystycznego jest ważnym elementem przygotowania do przyjęcia Komunii Świętej, a jego znaczenie często umyka naszej uwadze we współczesnym świecie. Ta praktyka ma na celu przygotowanie nie tylko naszego ciała, ale i ducha na przyjęcie Pana Jezusa. Post eucharystyczny, wymagający od nas wstrzemięźliwości na godzinę przed Eucharystią, jest wyrazem szacunku i głębokiej wiary.

Przygotowanie do Eucharystii  wymaga od nas, abyśmy przystępowali do niej z sercem otwartym i czystym, wolnym od grzechu, szczególnie ciężkiego, który zaburza naszą relację z Bogiem. Sakrament pokuty i pojednania jest darem Bożej miłości, pozwalającym na odnowienie tej relacji.

Przystępowanie do Mszy św. z czystym sercem pozwala na pełniejsze doświadczenie spotkania z Chrystusem. Jest to droga, która prowadzi do głębszego zrozumienia tajemnicy wiary i umożliwia wiernym życie zgodnie z ewangelicznymi wartościami.

___________________

Dla wielu chrześcijan, Msza św. jest fundamentem życia. To właśnie podczas Eucharystii wierni mają okazję do osobistego spotkania z Chrystusem, co jest źródłem duchowej siły i inspiracji na cały nadchodzący tydzień. Udział w Mszy św. jest nie tylko wyrazem wiary, ale także aktem wspólnotowym, w którym modlitwa i celebracja wzmacniają więzi między wiernymi.

Biuro Prasowe Archidiecezji Krakowskiej